சுப்பாண்டியும் விமான பயணமும்

எனது மாணவர்களில் குறிப்பிடத்தக்கவர் சுப்பாண்டி. அவரை உங்களால் புரிந்துகொள்ள முடியாது. காரணம் இவ்வளவு நாள் என்னுடன் இருக்கிறார், நானே அவரை புரிந்துக்கொள்ள முடியவில்லை. காரணம் அவரை முட்டாள் என நினைத்து கேள்வியை கேட்டால் புத்திசாலித்தனமான பதில் கூறுவார். சரி அறிவாளி என நினைத்து கேள்வியை கேட்டால் முட்டாள் தனமாக பதில்வரும். தன்னையும் குழப்பி பிறரையும் குழப்புவதில் மாபெரும் வித்தகர் சுப்பாண்டி. என்னுடன் இருந்து எனக்கு உதவிகள் செய்வதில் அவருக்கு பிரியம். அதனால் என்னுடன் எப்பொழுதும் ஒட்டிகொண்டே இருப்பார்.

அவருடன் சென்ற வாரம் டில்லிக்கு விமானத்தில் பயணம் செய்தேன். சுப்பாண்டிக்கு இது முதல் விமான பயணம். நாங்கள் விமானத்தில் ஏறியதும் ஜன்னல் ஓர சீட்டுக்காக பாய்ந்தார் சுப்பு. ஆனால் இருக்கைகள் முன்பதிவு செய்யப்பட்டதால் ஒருவர் ஜன்னல் ஓரம் அமர்ந்திருந்தார். நான் நடுவிலும், நடக்கும் பாதைக்கு அருகில் சுப்பாண்டியும் உட்கார நேர்ந்தது.

எனக்கு அருகில் இருந்தவர் அரசியல் புள்ளியை போல தோற்றத்தில் இருந்தார்.. ஆம் நான் நினைத்தது சரிதான் கையில் கட்சியின் மோதிரம் பெரியாதாக அணிந்திருந்தார்.

வந்து அமர்ந்ததும் சுப்பாண்டி அலைபேசியை எடுத்து தனது வீட்டில் இருப்பவர்களுக்கு விமானத்தின் உள் பகுதியை நேரடி வர்ணனை செய்ய துவங்கினார். நான் அவரை சமாதனப்படுத்தி பிறகு பேசு என சொல்லிவிட்டு, கேட்டேன் “ விமானம் மேலே பறக்கும் பொழுது மொபைல் போனில் பேச முடியாது ஏன் தெரியுமா?”. உடனே சுப்பாண்டி, “ எப்படி ஸ்வாமி பேச முடியும்? அங்கே தான் டவர் இருக்காதே..!” என்றான்.

இதை கவனித்துக்கொண்டிருந்த அரசியல்வாதி, “ அப்போ எப்படிங்க பைலட்க்கு சிக்னல் கிடைக்கும்? ” என்றார். நான் சொல்ல முற்படும் முன் சுப்பாண்டி “ டவர்தான் இருக்காது சாட்டிலைட் இருக்கும் சார். நாம சாட்டிலைட் போன் வச்சிருந்தா நாமும் பேசலாம்”. எனக்கே ஆச்சரியம் இவனுக்குள்ள இப்படி ஒரு அறிவானு.. அதை அரசியல்வாதியின் பார்வையும் உறுதி செஞ்சுது.

சில நிமிடம் கரைஞ்சுது...அந்த அரசியல்வாதிகிட்ட, “ சார்...... ஏன் சார் நீங்க ஜன்னல் ஓரம் உட்கார்ந்து இருக்கீங்க, காத்தாட பயண செய்யறதுக்கா?” என்றான் சுப்பாண்டி. இவ்வளவு அறிவானு பார்த்த அதே அரசியல்வாதி இவனையெல்லாம் கூட வைச்சுருகியேனு என்னை பார்த்தார்.

பிறகு என்னை பார்த்து கேட்டார். ஒரு ஆசிரம பெயரை குறிப்பிட்டு “சாமி ..............-ல இருந்து வரீங்களா?” என்றார்.

“இல்லை நாங்கள் வேறு ஒரு அமைப்பை சேர்ந்தவங்க.”

“ நீங்க என்ன சாமி செய்யறீங்க?” என்றார். இவ்வாறு கேட்பவர்களுக்கு விளக்கி மார்கெட்டிங் செய்வதில் எனக்கு விருப்பம் இல்லை. எனவே அவரிடம், “ஆன்மீக வாழ்க்கையில் இருக்கோம்” என சொல்லி அமைதியாக முயற்சித்தேன்.

“ஆன்மீகம்னா என்ன சாமி” என திடீரென கேட்க, சுப்பாண்டி குறுக்கே பாய்ந்து "அரசியல்ன என்ன? அப்படீனா சொல்ல முடியுமா சார் அதுமாதிரி தான் இது” என்றான். கண்களால் அவனை அடக்கிவிட்டு, “எல்லா இடத்திலும் இறைவனை காண்பது ஆன்மீகம்” என ஓரளவு எளிமையாக கூறினேன்.

“புரியலையே சாமி. எல்லா இடத்திலும்-னா?” என்றார். அதே நேரத்தில் விமான பணிப்பெண் விமான பாதுகாப்பு பற்றிய செய்திகளை கூற தயாரானார்.

நான் தொடர்ந்தேன், “அங்க பாருங்க அந்த பொண்ணு சொல்லும் விஷயத்தை, விமானத்தில் எப்படி விபத்து , பாதுகாப்பு பத்தி சொல்லுது. இதே ஆன்மீகவாதி இதை வேறு கண்ணோட்டத்தில் பார்ப்பான். அந்த பொண்ணுக்கு பதிலா அங்கே கடவுளை வைச்சு பார்க்கனும். அவங்க சொல்லுறதுக்கு நான் வாய்ஸ் கொடுக்கறேன் பாருங்க”.

அரசியல்வாதியும், சுப்பாண்டியும் கவனிக்க துவங்கினார்கள்.

[விமான பணிப்பெண் சொன்னதும் - நான் சொன்னதும் கீழே]

“லேடிஸ் அண்டு ஜெண்டில்மேன்”

“எனது பிரிய ஆன்மாக்களே...”

“ இந்த பெல்ட்டை இவ்வாறு அணிய வேண்டும். இந்த பகுதியை மேலே எடுத்தால் திறந்துவிடும்”

“ஆன்மாக்கள் ஆகிய உங்களை பிறப்புடன் இணைப்பதும், பிறப்பற்ற நிலைக்கு மேம்படுத்துவதும் நான் தான்”

“விமானத்தில் சூழ்நிலைகாரணமாக ஆக்ஸிஜன் கிடைக்கவில்லை என்றால் மேலே இந்த பட்டனை அழுதினால் ஒரு முகமூடி வரும் அதை அணிந்து சுவாசம் செய்யலாம்”

“உங்கள் உடலின் சுவாசமாகவும், ப்ராணனாகவும் நானே இருக்கிறேன். அதன் இணைப்பு மேலிருந்து கொடுக்கப்பட்டுள்ளது”

“விபத்து காலத்தில் விமானம் நீரில் விழுந்தால் , உங்கள் சீட்டின் அடியுல் உள்ள இந்த கவசத்தை அணிந்து காற்றை அதில் நிறைத்தால் நீரில் மிதக்கலாம்”

“உங்களுக்குள் இருக்கும் பரமாத்மாவாகிய என்னை உணர்ந்து, என்னை கவசமாக அணிந்தால், ஸ்ம்சாரம் எனும் சாகரத்தில் விழுத்தாலும் மூழ்காமல் மிதக்கலாம்”

“விமானத்தின் வாசல் நான்கு புறமும் உண்டு. கீழே இருக்கும் ஒளிப்பட்டை அதற்கான வழியை உங்களுக்கு காட்டும்”

“நான்கு திசையிலும், ஒவ்வொரு அடியிலும் உன்னுடன் நான் இருந்து காப்பேன்”

”நன்றி”

“எனது ஆசிகள்”

ஆச்சரியமாக பார்த்தார் அரசியல்வாதி. “சாமி விமானத்துல வர அம்மணிகளை நான் வேறமாதிரி பார்ப்பேன். உங்க நால நான் இன்னிக்கு வித்தியாசமா பார்க்க கத்துகிட்டேன். நானும் ஆன்மீகமா இருக்க முயற்சி செய்யறேன் சாமி”.

இதற்கு மேல் பேசினால் பகவத்கீதையோ புராணமோ பேசி கழுத்தறுப்பான் என நினைத்தாரோ என்னவோ அவர் கண்களை மூடி தூங்கிவிட்டார். விமானம் பறக்க ஆரம்பித்ததும் நானும் கண்களை மூடி அமர்ந்திருந்தேன்.

சிறிது நேரத்திற்கு பிறகு...

“எக்ஸ்க்யூஸ்மீ சார்” என்ற வார்த்தையை கேட்டு கண்திறந்தால் விமான பணிப்பெண் என் முன்னால் நிற்கிறார். என்ன என்பது போல நான் பார்க்க, “வெஜ் சாண்ட்விச் 80 ரூபாய் கொடுங்கள்” என்றார்.

நான் வாங்கவில்லையே என்றவாரே திரும்ப, சுப்பாண்டி வெஜ்சாண்ட்விச்-ஐ ரசித்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார். விமான பணிப்பெண்ணுக்கு காசை கொடுத்துவிட்டு, சுப்பாண்டியிடம் கேட்டேன், “இங்க விலை ஜாஸ்தி இருக்கும்னு தெரியாதா? அதை ஏன் தம்பி வாங்கினே?” என்றேன்.

அப்பாவியாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டு சொன்னான்,
“கடவுளே சாண்டுவிச் கொடுக்கும்போது வேண்டாம்னு எப்படி ஸ்வாமி சொல்லறது?”

டிஸ்கி : எனக்கும் சுப்பாண்டிக்கும் இது போல ஏகப்பட்ட விஷயம் நடந்திருக்கு, சுப்பாண்டியை பத்தி நிறைய எழுதவா? பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்க.